Коомдук транспорт - Бишкектеги аба булганышынын негизги булактарынын бири. Шаар бийлиги күйүүчү майдын сапаты жана эскирген транспортту алмаштыруу боюнча ченемдик укуктук актыны кабыл алуудан качууда. Учурда маселе чечилбеген бойдон турат, ал эми абанын сапаты - бул дүйнөдөгү эң оор көйгөйлөрдүн бири. Чыгарманын биринчи бөлүгүндө сүрөтчү транспортко өз эмоциясын көрсөтүүгө жардам берип, Бишкектин асманы менен атмосферасын чагылдырган монохромдуу образдарга которот. Чыгарманын экинчи бөлүгүндө сүрөтчү чогултулган булганычтарды конвертке тыкан салып, кара белгини Бишкектин мэрине жөнөтөт.

*Кара так Роберт Льюис Стивенсондун "Казына аралында" аттуу чыгармасында кездешет. Романда деңиз каракчылары күнөөлүү деп эсептелген адамга эскертүү катарында кара белгини (кара так менен боелгон кагаз) жөнөтүшөт.

Мишико Сулакаури-Тбилисиде (Грузия) жашап эмгектенген дисциплиналар аралык сүрөтчү. Ал өз эмгектеринде айрым тарых жана чек аралардын чектеринен ашкан курч маселелерди талдап, күчтөрдүн жайгашуусун, социалдык жана экологиялык кырдаалдарды изилдейт. Сулакауринин чыгармачылыгы авто-этнографияга негизделген жана ал тарабынан кыймылга келтирилген керектөө, өндүрүш жана адамдардын өз ара аракеттенүү тутумдарына шек туудурат. Сүрөтчү грузин типографиялык салты менен маданияты убакыттын өтүшү менен бири-бирине кандайча катмарланып жатканын изилдеп, шаардын так ортосунда искусство жаратып келген “ცრუ/false” ("жалган”) (2017) арт-тобунун негиздөөчүлөрүнүн бири.